- powieszenie
- сущ.• вешание• повешение• подвешивание
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
powieszenie
Смотреть что такое "powieszenie" в других словарях:
gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… … Słownik języka polskiego
powieszać — dk I, powieszaćam, powieszaćasz, powieszaćają, powieszaćaj, powieszaćał, powieszaćany 1. rzad. «powiesić wiele czegoś, powiesić kolejno, jedno po drugim; pozawieszać, porozwieszać» Powieszać obrazki, ozdoby na ścianach. 2. rzad. «stracić wiele… … Słownik języka polskiego
powieszony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. powiesić (p.) powieszony, powieszona w użyciu rzecz. «osoba uśmiercona przez powieszenie» □ W domu powieszonego nie mówi się o powrozie … Słownik języka polskiego
powywieszać — dk I, powywieszaćam, powywieszaćasz, powywieszaćają, powywieszaćaj, powywieszaćał, powywieszaćany 1. «wywiesić wiele czegoś, w wielu miejscach» Powywieszać flagi. 2. «stracić, zabić wielu przez powieszenie; powiesić wszystkich» … Słownik języka polskiego
stryczek — m III, D. stryczekczka, N. stryczekczkiem; lm M. stryczekczki 1. «sznur mający na końcu zaciąganą pętlę do wieszania skazańców» Założyć skazańcowi stryczek na szyję. 2. pot. «kara śmierci przez powieszenie» Skazać kogoś na stryczek. Komuś grozi… … Słownik języka polskiego
szubienica — ż II, CMs. szubienicacy; lm D. szubienicaic 1. «rodzaj rusztowania złożonego z dwóch pionowych słupów i poprzecznej belki, na której wiesza się skazańców» Wieszać na szubienicy. Zginąć na szubienicy. 2. «kara śmierci przez powieszenie» Czeka… … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
wieszać — ndk I, wieszaćam, wieszaćasz, wieszaćają, wieszaćaj, wieszaćał, wieszaćany 1. «zaczepiać coś na czymś, przyczepiać coś do czegoś w ten sposób, aby zwisało» Wieszać ubrania do szafy, w szafie. Wieszać obraz na ścianie. Wieszać palto na wieszaku. ◊ … Słownik języka polskiego
wisieć — ndk VIIa, wiszę, wisisz, wiś, wisiał, wisieli 1. «być zawieszonym, uczepionym gdzieś, na czymś» Bielizna wisi na sznurze. Ręczniki, ścierki wisiały na gwoździu. W oknie wiszą firanki. Ubranie wisiało w szafie. Lustro, obraz, zegar wisi na ścianie … Słownik języka polskiego
stryczek — ¦mierć przez powieszenie Eng. Death by hanging … Słownik Polskiego slangu
stryczek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. stryczekczka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sznur z pętlą na końcu, służący do wieszania skazańców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Założyć stryczek na szyję. Odciąć stryczek. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
